Στ’ ουρανού τα κύματα
και στα περιβόλια,
με φωνές, με μουσικές
σαν ένα καιρό,
θα σε περιμένω, θα σε περιμένω.
Στα λιοπύρια της χαράς,
στις κραυγές του ύπνου,
στων βυθών τα ρεύματα
και στις ηδονές,
θα σε περιμένω, θα σε περιμένω.
Στην ηχώ της αγοράς,
στην παλιά στρατώνα,
με βροχή, με ξαστεριά
σαν ένα καιρό,
θα σε περιμένω, θα σε περιμένω.
Μα μες στου φθινόπωρου
το μουρμουρητό το συννεφιασμένο
θα `ρθω να σε βρω, θα `ρθω να σε βρω,
δε θα περιμένω, δε θα περιμένω,
δε θα περιμένω.