Να ’ξερες πόσο θέλω να ερωτευτώ,
τα όνειρα σου, τα όνειρά σου.
Μέσα σε ποιήματα και έργα να βρω,
το όνομά σου, το όνομα σου.
Πάνω στο χώμα να χαϊδέψω να πιω,
το άρωμα σου, το άρωμα σου.
Κάτω απ’ τον ήλιο το ζεστό να γευτώ,
το φίλημα σου, το φίλημα σου.
Και να κλαίμε σαν παιδιά
με αμόλυντη καρδιά.
Και να φεύγουμε αγκαλιά,
να παίρνουμε το δρόμο που άνθρωπο σε κάνει ξανά.
Μικρό λουλουδάκι στο στόμα, στα μαλλιά.
Να ’ξερες πόσα χρόνια έχω ορκιστεί,
στην ομορφιά σου, στην ομορφιά σου.
Με πόσο πάθος ζήτησα μια ζωή,
τη μοναξιά σου, τη μοναξιά σου.
Στις πολιτείες με τα γκρίζα κορμιά
το άγγιγμα σου, το άγγιγμά σου.
Στέκοντας στο παράθυρο να κοιτώ
το όραμα σου, το όραμα σου.
Και να κλαίμε σαν παιδιά
με αμόλυντη καρδιά.
Και να φεύγουμε αγκαλιά,
να παίρνουμε το δρόμο που άνθρωπο σε κάνει ξανά.
Μικρό λουλουδάκι στο στόμα, στα μαλλιά.
Να ’ξερες πόσο θέλω να ερωτευτώ.
μέσα σε ποιήματα και έργα να βρω
στις πολιτείες με τα γκρίζα κορμιά,
στις πολιτείες με τα γκρίζα κορμιά.