Τον ουρανό τον ρώτησα
Ποιο είν’ το νούμερό σου
Γοβάκι γυάλινο μου λες
Πως είν’ το όνειρό σου.
Και πού να ψάξω το γυαλί
Το κρύσταλλο, το τζάμι
Ποια λίμνη μέσα το κρατεί
Ποιο χέρι, ποια παλάμη.
Μόνο ο χιονιάς το κρύσταλλο
Σαν μάρμαρο το φτιάχνει
Το κάνει δίκοπο σπαθί
Και διάφανο σαν πάχνη.
Μόνο ο χιονιάς το κρύσταλλο
Το πλέκει σαν δρεπάνι
Αλλά στην κρύα πόρτα του
Παγώνει το μελάνι.
Και πού να ψάξω το γυαλί
Το κρύσταλλο, το τζάμι
Ποια λίμνη μέσα το κρατεί
Ποιο χέρι, ποια παλάμη.