Νύχτα φθινοπωριάτικη
γύρω μου όλα μοιρολατρούνε
για μιαν αγάπη άτυχη
πρέπει να τραγουδούμε.
Η κάθε νότα ένας σφυγμός
που την καρδιά μου σκίζει
με το πικρό αντίο σου
άπονα την ραγίζει.
Νύχτα φθινοπωριάτικη
νύχτα φουρτουνιασμένη
σβήνει αργά και σένανε
σαν σύννεφο σε παίρνει.
Και μένω μόνος την αυγή
να κλαίω να στενάζω
και τ’ όνομά σου θλιβερά
με πόνο να φωνάζω.