Σου το `χω πει τόσες φορές,
άκου το κι άλλη μία,
σκορπάς ολόγυρα ματιές,
μα προς τα `δώ, καμμία,
μα προς τα `δώ, καμμία.
Δεν είμαι σ’ άλλη εποχή,
δεν είμαι οπτασία,
είμαι εδώ, στο πλάι σου,
κι αυτό έχει σημασία,
κι αυτό έχει σημασία.
Όλο τα εύκολα κρατάς,
τα δύσκολα τ’ αφήνεις,
έμαθες, πια, να μου ζητάς
και ξέχασες να δίνεις.
Ποτέ σου δεν κατάλαβες
τι νιώθω εγώ για σένα,
πώς θα `θελα για μια στιγμή
τα δυο να γίνουν ένα,
τα δυο να γίνουν ένα.
Πού να `βρω εγώ τη δύναμη,
για δύο να παλεύω,
όταν για την αγάπη σου
πρέπει να ζητιανεύω,
πρέπει να ζητιανεύω.
Όλο τα εύκολα κρατάς,
τα δύσκολα τ’ αφήνεις,
έμαθες, πια, να μου ζητάς
και ξέχασες να δίνεις.
Σου το `χω πει τόσες φορές,
άκου το κι άλλη μία,
σκορπάς ολόγυρα ματιές,
μα προς τα `δώ, καμμία,
μα προς τα `δώ, καμμία.