Μες του κόσμου τα φεγγάρια
μια σιωπή με κυνηγάει
Μες τους δρόμους πάλι τρέχω
να `βρω το χαμένο μου εαυτό.
Ό,τι έχω και δεν έχω
σκόρπισε και δε γυρνάει.
Μια ζωή που δεν αντέχω
σέρνει τη σπασμένη μου καρδιά.
R
Νύχτα, δώσ’ μου φως
να διώξω το σκοτάδι
χίλια όνειρα για ένα βράδυ
μόνο για ένα βράδυ σου ζητώ.
Νύχτα δώσ’ μου πίσω
το γλυκό φεγγάρι
μια άγρια πνοή με έχει πάρει
με χώρισε απ’ ό,τι αγαπώ...
Μπρος απ’ το παράθυρό μου
το άδειο τίποτα περνάει
πνίγει όλα τα όνειρά μου
μες το τρομαγμένο μου μυαλό.
Μια φωνή μου ψιθυρίζει
της αγάπης μυστικά.
Το τραγούδι μου αρχίζει
και δεν τελειώνει πουθενά