Μονοπάτι απ’ το χρόνο σβησμένο
που μόνο μια μέρα μας είδες τους δυο
ήρθα πάλι ξανά να σε ιδώ
να σου πω τον κρυφό μου καημό
Μονοπάτι που ήσουν στρωμένο
τριγύρω με δυόσμο, γεμάτο ευωδιά
στην πληγή που `χω μεσ’ στην καρδιά
είσαι η μόνη μου παρηγοριά
Έφυγε η σκληρή σ’ άλλην αγκαλιά
και μ’ αφήκε μόνο, μόνο στη φωλιά.
Έφυγε η σκληρή, πήγε μακριά
και στο μονοπάτι δεν ξαναγυρνά
Έφυγε η σκληρή σ’ άλλην αγκαλιά
και μ’ αφήκε μόνο, μόνο στη φωλιά.
Έφυγε η σκληρή, πήγε μακριά
και στο μονοπάτι δεν ξαναγυρνά
Έφυγε η μικρή, πήγε μακριά
και στο μονοπάτι δεν ξαναγυρνά