Nadwarciañski, sowiañski szczep,
prapolskiego rodu chwaa
Tu sztandary, miecz i pieñ
Nasza duma, Bogom czeæ !
Po tysicu lat milczenia
bitwa znów rozpoczêta
Chwalmy mistrzów, chwalmy Bogów
których nikt ju nie pamiêta
Zabijano nasze dzieci
Gwacono nasze niewiasty
Palono nasze domostwa
Niszczono wszystko co wiête
Nasza wiara posza w niepamiêæ...
Oko zemsty znow rozbyso
Stare kunie kuj miecze
Powstajemy zniszczyæ wszystko
co zniszczylo dawn Polskê !
Szumi Batyk, chodn bryz
niesie pamiêæ dawnych chwil
wiête Bóstwo siê wynurza
by rozpoczæ wojny dni !