Τον δρόμο μου τον χάραξα
μετά πήγα και άραξα στον ήλιο στο γρασίδι.
Χρόνια και χρόνια στο σκαμνί
ίδια ήτανε η προκοπή, χαστούκι και βρισίδι.
Χαιρέτισα τα χρόνια μου
τους φίλους, τα εγγόνια μου, την πέτρα, το σανίδι.
Χρόνια και χρόνια στο σκαμνί
ίδια ήτανε η προκοπή, χαστούκι και βρισίδι.
Στ’ αλήθεια και στα ψέματα
μες στα συρματοπλέγματα με δάγκωνε το φίδι.
Χρόνια και χρόνια στο σκαμνί
ίδια ήτανε η προκοπή, χαστούκι και βρισίδι.