Ένας μικρός μικρός λαός
το καλοκαίρι κυνηγά
το `χει δει, το `χει χαρεί
στο πέλαγό του ανοιχτά
Κι ένας μικρός μικρός χορός
στην πλατεία του πουθενά
φτιάχνει ήρωες και κακούς
ισιώνει αγάπες και λεφτά
Κι ένας μικρός μικρός χαζός
όλο νομίζει ότι νικά
θολώνει η πόλη, συννεφιά
κι αύριο πάλι θα `ναι αργά
Ένας μικρός μικρός λαός
το καλοκαίρι κυνηγά
ένας μικρός μικρός λαός
Ένας μικρός μικρός λαός
αρχέγονος και τρυφερός
κοιμάται στην πιο γλυκιά γωνιά
ανάμεσα σε ηπείρους κάτω από γλυπτά
Κοιμάται κλαίει και πονά
περήφανα θυμάται και γελά
όσα ζητά απ’ όσα του χρωστάν
κρασί και μέλι και λάδι και φωτιά
Κι ένας μικρός μικρός Θεός
που χρόνια τώρα κυβερνά
ύπνο και άλλο και διχόνοια να κερνά
κι εχθρό το μέγα αυτή τη μοναξιά
Ένας μικρός μικρός λαός
το καλοκαίρι κυνηγά
κοιμάται κλαίει και πονά
περήφανα θυμάται και γελά