Στα μέσα δωμάτια
του σπιτιού και του νου μου
περνάω τη ζωή μου μ’ εσένα.
Μαζεύω κοράλλια, ταΐζω γεράκια
εκεί τα κρατάω κλειδωμένα.
Προσπάθησε μόνο να μην ανασαίνεις
την πλάτη σου μόλις αγγίζω.
Ελέγχουμε τώρα την ενδοχώρα
για σένα κι εμένα την χτίζω.
Η ζέστη σε πνίγει
νεκρό μεσημέρι
έξω γυρνούν υπνοβάτες.
Στα μέσα δωμάτια σκιά κι υγρασία
κλίμα καλό γι’ αυταπάτες.
Προσπάθησε μόνο να μην ανασαίνεις
την πλάτη σου μόλις αγγίζω.
Ελέγχουμε τώρα την ενδοχώρα
για σένα κι εμένα την χτίζω.