Βρες αν μπορείς
τι σου έφερα απόψε,
τα ναζάκια σου κόψε
να σου δώσω αυτό που κρατώ.
Μου `πες πως τώρα δε θέλεις για δώρα
βραχιόλια χρυσά και μπιζού
αχ και δεν ξέρω τι να σου προσφέρω
για να μ’ αγαπήσεις, ναζού.
Κι όμως του κάκου παντού έψαξα να βρω
δεν μπόρεσα χθες να σου βρω
κάτι τσαχπίνα,
που ολόκληρη η Αθήνα
το γύρευε για θησαυρό.
Βρες αν μπορείς
τι σου έφερα απόψε,
τα ναζάκια σου κόψε
να σου δώσω αυτό που κρατώ.
Ψωμί! (Καφέ)!