Δεν έχω λόγια
Κομμάτια μου μετράω πια στο πάτωμα σου
Σα βράχος η ζωή μετά το πέρασμα σου
Ας λέω θα τον σηκώσω, δεν μπορώ
Δεν έχω λόγια
Δεν ξέρω ποιος σε πλήγωσε, τι κουβαλούσες
Τι έψαξες, τι πέρασες και τι μπορούσες
Να ξεμπερδέψεις ήθελες μ’ αυτό
Εμένα βρήκες
Για να εξαντλήσεις όσα έμαθες
Εμένα βρήκες
για να ξεσπάσεις για ότι έπαθες
Γιατί δεν είπες
να πέσω επί τόπου στο γκρεμό
Εμένα βρήκες
με σ’ αγαπώ να χτίσεις ουρανό
Και πριν δυο νύχτες
να ρίξεις την καρδιά μου στο κενό
Εμένα βρήκες
που έτυχε μπροστά σου να περνώ
Δεν έχω λόγια
Σε φρόντισα, σ’ αγκάλιασα, σε είπα αγάπη
Ποτέ μου δε σ’ ανάγκασα να κάνεις κάτι
Τον κόσμο σου διόρθωνα εγώ
Δεν έχω λόγια
Μου φώναζες πως κλείνουν πια τα τραύματα σου
Πως έχεις ένα στήριγμα κι εσύ κοντά σου
Να το ακουμπήσεις κάπου όλο αυτό