Πάλι στα δύσκολα με χάνω και σε βρίσκω
μα να σ’ αλλάξω δεν μπορώ
αυτά που ζήσαμε προσπάθησα να σβήσω
ποτέ να μη σε ξαναδώ
Μα είμ’ ακόμα εδώ και πονάω για σένα
κι ό,τι μου `χεις κάνει συγχωρώ
και έχω μάθει πια, απ’ τους δυο κανένα
άλλον να μην κατηγορώ.
Δε φταίω εγώ, δε φταις εσύ
αν η αγάπη μας αυτή είναι κατάρα και ευχή
δε φταίω εγώ, δε φταις εσύ
για όσα μας μοιράζει η ζωή.
Σε κάθε κόκκινο φανάρι του μυαλού μου
σαν το ζητιάνο τριγυρνάς
δεν είναι δίκαιο να χάνω εγώ το νου μου
για να σου δίνω ό,τι ζητάς
Μα είμ’ ακόμα εδώ και πονάω για σένα
κι ό,τι μου `χεις κάνει συγχωρώ
και έχω μάθει πια, απ’ τους δυο κανένα
άλλον να μην κατηγορώ.
Δε φταίω εγώ, δε φταις εσύ
αν η αγάπη μας αυτή είναι κατάρα και ευχή
δε φταίω εγώ, δε φταις εσύ
για όσα μας μοιράζει η ζωή.
Δε φταίω εγώ, δε φταις εσύ.