Δε μας ανήκει τίποτα
Δε μας ανήκει τίποτα
Είναι όλα δανεικά απ’ τα παιδιά μας.
Ich weiβ, einmal, es wird ein Wunder geschehen.
( Το ξέρω, κάποτε θα γίνει ένα θαύμα ).
Nur belehrt von der Wirklichkeit
konnen wir die Wirklichkeit andern.
( Μόνο έχοντας διδαχθεί από την πραγματικότητα,
μπορούμε την πραγματικότητα ν’ αλλάξουμε ).
We own nothing. Nothing belongs to us
This planet has been entrusted to us by our children
and we are obliged to return it to them unharmed.
( Δε μας ανήκει τίποτα. Τίποτα δεν είναι δικό μας.
Αυτό τον πλανήτη μας τον εμπιστεύτηκαν τα παιδιά μας
και πρέπει να τους τον επιστρέψουμε ακέραιο).
Standing on a precipice, beneath a crimson moon
In front of me an ocean spreads, that once was azure blue
And I raise my head and stare into the blackness up above
Even if there was a God
He `d be shedding acid tears of love.
( Στέκομαι στην άκρη του γκρεμού, κάτω από το κατακόκκινο φεγγάρι.
Μπροστά μου απλώνεται ένας ωκεανός, που κάποτε είχε το γαλάζιο χρώμα του ουρανού.
Σηκώνω τα μάτια μου και ατενίζω τη μαυρίλα που απλώνεται πάνω απ’ το κεφάλι μου.
Αν υπήρχε Θεός, θα έχυνε όξινα δάκρυα αγάπης).
Eran tres. ( Vivo el dia con sus hachas )
Eran dos. ( Alas rastreras de plata )
Era uno
Era ninguno.( Se quedo desnuda el agua ).
(Τρεις υπάρξεις. Ήρθε η μέρα με τα τσεκούρια).
Δύο υπάρξεις. Φτερούγες φριχτές από ασήμι.
Μία ύπαρξη.
Καμία. Έμεινε ορφανό το νερό ).