Στις πιο θολές μου σκέψεις άλλο ένα βράδυ ξενυχτάς,
όλα είναι εδώ.
Μου λες δυο μόνο λέξεις, από μακριά με χαιρετάς,
δε θα σε δω.
Φύγε, με πνίγεις κάθε αυγή
μείνε, με σκοτώνει αυτή η σιωπή.
Πες μου γιατί δεν μπόρεσα να βρω
αν δίπλα σου πεθαίνω ή αν ποτέ μακριά σου ζω.
Άδειες οι μέρες φεύγουν, πίσω τους τρέχω σαν τρελός,
με μια ματιά.
Οι σκέχεις μ’ αποφεύγουν, κλαίγοντας σβήνουνε το φως,
δωσ’ μου φωτιά.
Φύγε, με πνίγεις κάθε αυγή....
Ζω για όσα μένουν να δω, για όσα με κρατάνε εδώ
για τις νύχτες που με θέλουν ζωντανό.
Ζω να πληρώνω ό,τι χρωστώ, να λατρεύω, να μισώ,
για όλα εκείνα που μ’ αφήσανε μισό.