Είχα κάποτε ένα φίλο
αδελφό πραγματικό
κι απ’ αυτόν το πιο μεγάλο
είδα στη ζωή κακό.
Τη γυναίκα π’ αγαπούσα
κι είχα μέσα στην καρδιά
μου την πλάνεψε ο μπαμπέσης
και την πήρε μια βραδιά.
Δεν υπάρχει πια φιλία
μες στην παλιοκοινωνία
κι όποιος λέει πως σ’ αγαπάει
το συμφέρον του κοιτάει.
Δεν υπάρχει πια φιλία
μες στον ψεύτικο ντουνιά
μοναχά διπροσωπία,
μίσος, ψέμα κι απονιά.
Μου ‘κλεψε τον άνθρωπο μου
ένα βράδυ σκοτεινό
κι ας μου έκανε το φίλο
τον πιστό και γκαρδιακό.
Ήταν φίδι αυτός ο φίλος
ύπουλο φαρμακερό
και σαν έχεις τέτοιο φίλο
τι τον θέλεις τον εχθρό.
Δεν υπάρχει πια φιλία
μες στην παλιοκοινωνία
κι όποιος λέει πως σ’ αγαπάει
το συμφέρον του κοιτάει.
Δεν υπάρχει πια φιλία
μες στον ψεύτικο ντουνιά
μοναχά διπροσωπία,
μίσος, ψέμα κι απονιά.