Γουρπάν ψυ μ’ να ίνουμαι
ατού σ’ εσά τ’ ομμάτια
σ’ ατά δεν κι ταγιανεύ’
όλια γίνταν κομμάτια
Έλα ψυ μ’ και φέρον με
τη σεβντάς το βοτάν
να λαρώνω την καρδία μ’
ντ’ εποίκες περισιάν
Εφώταξεν ο πρόσωπος
σ’ εγκαλιάς το χρυσόν
κιμιάν ε(γ)έντονε
το φίλεμαν τ’ εσόν
Το Θεόν παρακαλώ
και το Χριστό δοξάζω
να ευρίκω σε μανάχον
φιλώ φιλώ χορτάζω.