Ποιος θα μου σβήσει τη φωτιά
που ανάβει η κάθε σου ματιά
σαν με κοιτάς μ’ αυτά τα μάτια τα μεγάλα,
ποιος θα μου σώσει την καρδιά
που λιώνει μέσα στη βραδιά
απ’ το φιλί σου που το πίνω στάλα στάλα.
Πάρε με μαζί σου κι άφησέ με
στα ματόκλαδά σου να πλανιέμαι,
στο γλυκό φιλί σου να ξεχνιέμαι...εγώ,
πάρε με κι ας γίνει ό,τι θέλει,
πίνω απ’ τα χειλάκια σου το μέλι,
στα βαθιά σου μάτια άσε να πνιγώ.
Αχ, να σου πάρω μια ματιά,
να κάνω στάχτη τη νυχτιά
για να καεί μαζί μ’ εμένα όλη η πλάση,
αχ, τα ματάκια σου κλειστά
είναι τριαντάφυλλα κλειστά
κι είναι τα χείλη σου γλυκά σαν το κεράσι.
Πάρε με μαζί σου κι άφησέ με
στα ματόκλαδά σου να πλανιέμαι,
στο γλυκό φιλί σου να ξεχνιέμαι...εγώ,
πάρε με κι ας γίνει ό,τι θέλει,
πίνω απ’ τα χειλάκια σου το μέλι,
στα βαθιά σου μάτια άσε να πνιγώ.