Κάτσε κάτω να τα πούμε, να με καταλάβεις,
η ζωή περνά και φεύγει, πού να την προλάβεις,
έχει βάσανα μεγάλα κι είναι να λυπάσαι,
δεν τελειώνουν, αδερφέ μου, να μου το θυμάσαι.
Σήμερα είμαστε σίγουρα
μέσα στα σίδερα, στη φυλακή,
αύριο θα πουν στο ράδιο
πως πρέπει να `μαστε επιφυλακή.
Αχ, αχ Ελλάδα, Ελλάδα μου, πονάς,
μέσα στη μιζέρια σου γερνάς,
σαν αγρίμι όλοι σε κλωτσούν
κι άιντε βρες αυτούς που σε μισούν.
Κάτσε κάτω κι έχω κι άλλα να σου πω ακόμα,
τί να πει και τι ν’ αφήσει το πικρό μου στόμα,
πάνε κι έρχονται οι "φίλοι", μην τους συλλογιέσαι,
όταν τους ζητάς βοήθεια, λένε "δε βαριέσαι".
Σήμερα είμαστε σίγουρα
μέσα στα σίδερα, στη φυλακή,
αύριο θα πουν στο ράδιο
πως πρέπει να `μαστε επιφυλακή.
Αχ, αχ Ελλάδα, Ελλάδα μου, πονάς,
μέσα στη μιζέρια σου γερνάς,
σαν αγρίμι όλοι σε κλωτσούν
κι άιντε βρες αυτούς που σε μισούν.