Στο παράθυρό μου στέκομαι για ώρες,
το παράπονό μου μ’ έπιασε απ’ την αρχή,
τόσες αναμνήσεις, στο μυαλό μου ζούνε όλες,
τόσες αναμνήσεις, στην ψυχή.
Σ’ ένα αστέρι που σβήνει, σκόνη πριν γίνει
λίγο πριν πέσει στη γη,
να γυρίσεις κοντά μου, στην αγκαλιά μου,
για σένα κάνω ευχή.
Έρημος ο δρόμος και θολό το βλέμμα,
έγινε ο πόνος, στα δυο μάτια μου, βροχή,
μέτρησα κι απόψε τ’ αστέρια ένα - ένα,
άντεξα κι απόψε τόση σιωπή.
Σ’ ένα αστέρι που σβήνει, σκόνη πριν γίνει
λίγο πριν πέσει στη γη,
να γυρίσεις κοντά μου, στην αγκαλιά μου,
για σένα κάνω ευχή.
Θέλω η ευχή να πιάσει,
ως τη σκέψη σου να φτάσει
και να βγει απόψε αληθινή,
θέλω η ευχή να πιάσει,
στην ψυχή σου να περάσει,
να νιώσεις πως μου έλειψες πολύ.
Σ’ ένα αστέρι που σβήνει, σκόνη πριν γίνει
λίγο πριν πέσει στη γη,
να γυρίσεις κοντά μου, στην αγκαλιά μου,
για σένα κάνω ευχή.