VERSE 1
Bu dünyaya tekrar gelsem acep bir farkı olur mu?
Göt olmuş bütün dostlarım fahişe kadar gururlu
Ne kadar istediysem kaçmak, o kadar engel konuldu
Engelli zannettiğiniz bendeniz koşarken yoruldu
İçsem mi içmesem mi? Sussam mı konuşsam mı?
Koşsam mı otursam mı? Bir çocuk gibi ağlasam mı?
Sağır olmuş ibneler içinde biraz bağırsam mı?
Kahır çektim onca sene şimdi mutluyu oynasam mı?
Hayatım, bir çocuğun eline mahkum olan uçan balon
Bir bıraksalar iplerimi ama kaçıcam bırakmıyor
Neden bütün herkese aynı anda güneş doğuyor
Ve aynı anda batıp, herkes yaşlanınca ölüyor?
Melek doğar insan, düzülmekten olur şeytan
Üzülmekten vakit bulsam, bende onlar gibi gülücem
Çıkar bekler hepsi, bulamazsa döner tersi çeker gider
Biraz daha düşünürsem harbiden kesicem
Kendi tok gezerken hiç aç olanı düşünen var mıdır?
Yokluk nedir bilmeyenler düştüklerinde darlanır
Bir ailem var fakat ruhum piç, buna çare var mıdır?
Sizin dünyanız bizlere ucuzken bile pahalıdır
Alem olmuş çikolata, erir güneşi gören
dünyada tek şey zaman, kanatsız uçabilen
Bir açıp kapadım gözümü geçmiş seneler
Bir tanrı var ne çektiğimi bilir,bir de bu boş caddeler
Ben, bir dertli şair, kalemle meşk eder
Ne verdiniz ki neyi istersiniz ibneler
Yeter, hayal etmekten beynim beni reddeder
Neden hep oturanlara küfreder ayakta gidenler?
VERSE 2
Mutluluğu yatırdım bankaya vermiyor faiz
Şu siktimin dünyasında neden yoksul olan aciz
Ben bi şarkı dinledim çocukken, belirli belirsiz
Ve sonra başıma geldi birden bridle-Sage Francis
Ne söyledilerse onlar yalan inanma boşuna
Bu dünya denen lunapark benim gitmedi hoşuma
Tanrı bir oyun yarattı ve aşk koydu adına
Bütün kerizler bende dahil oyalandı bununla
Elalemin yerinde keyfi muhabbeti tatlı
Benim, fazla yüklenmekten beynimde bozuldu tartı
Demin, Ömer mısır sevdiği halde uzaktan baktı
Yemin ederim ögretmenim Ali hep ata baktı
Işık ılık süt içip özel okulda okurmuş
Şırnakta 3 çocuk okul yolunda ölü bulunmuş
Ayşe parasının 8&1'ini bile paylaşmaz
Emel eve gelmez artık duydum orospu olmuş
Kulağımda TÜRKÇE RAP çalar, kafamda şapka
Karanlık bir sokak, ortasında bol pantolonumla
Bakar garip garip yanımdan geçen abi ve abla
Rapçi doğup Rapçi ölücem ulan ben her halukarda
Hepimiz mi programlı dünyaya alıştık
Bir reset at beynine ve tekrar yeniden çalıştır
Beni benle savaştır sonra birdaha barıştır
Çok bunalırsan otur ve de kopyala yapıştır
Ben, bir dertli şair, kalemle meşk eder
Ne verdiniz ki neyi istersiniz ibneler
Yeter, hayal etmekten beynim beni reddeder
Neden hep oturanlara küfreder ayakta gidenler?