VERSE 1
Yağmur Tanrı'nın gözyaşı
ıslanırsa birgün başın
o gün beni düşün taşın
yaz ortası yaşar kışı
yakar ateş bir tel saçı
Allah büyük açar kapı
bekle belki bir şans döner
Tanrı ressam çizer kader
cennet annem kadar güzel
burda açsan, şükret yeter
çünkü orda herkes özel
peki yoksa öyle bir yer?
dost insanın aynası
bütün aynalar aynıdır
sevgi saygının paydasıysa
menfaati çıkartın
hayat eşittir sıfır
ve de koskocaman yalandır
neden bir rol secer hayatta insanoglu kendine?
ve hiç pes etmeden devamlı oynar aynı sahnede
gönül bir muhakeme
tutuklu kaldı bir çift cümle
bu sözlerimi atın açık Denizlere
Ulaş ve Mahir'e
ve onca faili meçhul ve gayri meşru alemi legal kılan benim sahipsiz ülkeme
gülerken ağlanılacak haline
giderek bağlanılacak gaibe
bir ses duyar gider bakar papaz
iş üstündeyken rahibe bile kanmış dünyanın rengine
ve tam düzeldi derken herşey tersine gider
hayat karanlık oda, rap fener
aldığı kadar vermeyi bilseydi insanoğlu dünya belki olurdu daha güzel
başımda dert
hayalin el verip çekip çıkarsa bedenimi
neden mi?
çünkü burası çok soğuk bir yer
bu kez kalem değil ki bana bir silgi ver
ve bendeniz hayatı resmeder
gözümde yok ki fer, alnımda onca ter
düştün mü uzanan el bulunumaz ama
hayat adı bunun, adı batsın onun
hepsi para pulun köpeği ve kulu
neden dünya adaletsiz?
adalet, insan icadı kesin
bana cevap verin
bugün ölürsem tadında bırakıp oyunu yarın cennete gidebilir miyim ki?
NAKARAT
Var yok var yok
O var yok bir var bir yok
Tanrı ağlarsa yağmur yağar
Tanrı gülerse de açar mı güneş
Tanrı bir göl yaratır benden
beni söndürmek için senden ateş
VERSE 2
Yağmur Tanrı'nın gözyaşı
sen sanarsın o ağlamaz
oysa öyle pişman etmiştir ki insan Tanrıyı
O her bir baktığında gökyüzünden
kendi dahi inanamaz
ne oldu ki? ve ben ne yarattım? diye
sorar mı Tanrı sence kendine
ölüp kalır mı onca masumane gül benizli çocuk
silah satma derdine
ayıpsa kendime
peki neden karışmaz Tanrı dünyevi işe?
sokakta aç, evinde bir gram huzursa yok
neşe bulunmayan kişi de Tanrının kulu değil de ne?
sıkıntı var bir yerde
ve yokluk çizdiğim en ince çizgi caddelerde
Tanrım sizin orda da mı adalet böyle gelgitlerde?
deva mı derde?
kuruldu onca sahne,onca oynayan var ancak hepsi birbirinden sahte
yıkıldı perde,oyun biter ve bendeniz gider finalde
elim dikenle merhabalaştı güle dokunmak istedim de
bak ne umdu ki ne buldu insanoğlu yeryüzünde
neden Tanrı çok uzak biryerde gökyüzünde?
içimde gizli bir günah, önümde yol
en az ölmek kadar yaşamak zor
ki yaşamadan öğrenmenin bir ismi yok
ve tarif etmekle bulunmaz hiçbir yol
bugün güneşle kolkolaydım yarınıysa bilmek zor
bir bulut olup yağar, kor alevim sönüp gelir sonbahar biter
birgün açılır yol, hayat ağır ve taşıması zor
yüküm ağır çok
var olana dek yok
kaç gecenin sabahı zor
ve sen onu gel bir de bana sor
için acısa da yap rol
belli etme hadi gül kalk
bugünde karıştı düne gör bak
neden konuşmak yerine var susmak
yürümek değil amacım koşmak
NAKARAT
Var yok var yok
O var yok bir var bir yok
Tanrı ağlarsa yağmur yağar
Tanrı gülerse de açar mı güneş
Tanrı bir göl yaratır benden
beni söndürmek için senden ateş