Η ζωή είναι ένα σκάκι και εσύ είσαι το στρατιωτάκι
Το αδύναμο το πιόνι που συνήθως την πληρώνει
Πάντα είσαι το πρώτο θύμα και κινείσαι μ’ ένα βήμα
Πίσω δεν μπορείς να κάνεις πρέπει να το καταλάβεις
Πολεμάς και έχεις συμπόνια άλλα δεκαπέντε πιόνια
Σαν και εσένα εφτά σωσίες, πύργους, ίππους και λοχίες
Πίσω κάθεται το ζεύγος, ο αρχηγός αδημονεί
Η βασίλισσα ορμάει κι η παρτίδα ξεκινάει.
Μα αν καθήσεις και το ψάξεις γιατί γίνονται όλα αυτά
Όλα γίνονται για χάρη της κοιλιάς του βασιλιά
Μα εσύ έχεις μπει στο λούκι και φαντάζεσαι εχθρούς
Και το μόνο σου μεράκι πώς θα φας το στρατιωτάκι.
Στην αντίπαλη στρατώνα ο εαυτός σου σ’ άλλο χρώμα
Σαν και αυτόν εφτά σωσίες, πύργοι, ίπποι και λοχίες
Έτοιμοι όλοι για τη μάχη περιμένουν στη γραμμή
Ο αφέντης τους κοιτάζει και τον πόλεμο προστάζει.
Ο λοχίας τρώει το πιόνι και ο ίππος το σκοτώνει
Τρώει ο πύργος το αλογάκι πριν το φάει το στρατιωτάκι
Η βασίλισσα ζυγώνει κι η σκακιέρα αραιώνει
Οι δυνάστες τα κοιτάζουν κι απ’ το θρόνο τους μειδιάζουν.
Μα αν καθήσεις και το ψάξεις γιατί γίνονται όλα αυτά
Όλα γίνονται για χάρη της κοιλιάς του βασιλιά
Μα εσύ έχεις μπει στο λούκι και φαντάζεσαι εχθρούς
Και το μόνο σου μεράκι πώς θα φας το στρατιωτάκι.
Μα αν τα πιόνια μια φορά παράκουαν τους κανονισμούς
Θα γυρνούσαν στη μεριά τους για να φαν το βασιλιά τους
Και έτσι αντί να πολεμάνε μεταξύ τους, θα πηγαίναν
Με σημαίες και πλακάτ να πετύχουν το ματ.
Μα αν καθήσεις και το ψάξεις γιατί γίνονται όλα αυτά
Όλα γίνονται για χάρη της κοιλιάς του βασιλιά
Μα εσύ έχεις μπει στο λούκι και φαντάζεσαι εχθρούς
Και το μόνο σου μεράκι πώς θα φας το στρατιωτάκι