Aloña mendi aldamenean,
guztiz leku agirian,
Oñati eder han ikusten da
zelaitxo baten erdian,
San Migeletan, hango festetan,
dantzan eta alegrian,
ai! zer egunak pasa ditugun
bizkaitarren konpainian.
Bergara ta Markina,
Mondragoi ta Oñati,
gazteria eder fina
han bai zala galanki.
Partidu ederrak jokatzen ziran
egun haietan Oñatin,
jokalari onak nola ziraden
onena zein zen nork jakin?
Batzuek zioten: "hor Bizimodu",
besteak: "biba Gereta",
mutil gogor hau azkar zebilen
harrapatzeko pilota.
Merlaet ta Mariñela,
Zugarri ta Gereta
aurrean dabilela
arrimatzen pareta(ra)
Goierri aldeko jende guztia,
lekaioka ta saltoka,
umore onean, mendiak behera,
Oñatira doa lasterka.
Ai! Zer egunak, nere lagunak.
Probintzian dira pasatzen;
oraindik ere oroitutzean
berehala naiz poztutzen.
Nere adiskide maiteak,
dibertitu gerana;
nahiago nuke balitz
ai! San Miguel eguna.
Biba Oñati, eder ta zabal,
ta bere jende atsegina.
Kanpotar danok ongi hartzeko
egin dezute ahalegina.
Herri honetan alkatea ere
da leiala ta txit ona,
danok batean esan dezagun:
"Biba gure alkate jauna!"
Agur gazteri ederra,
herri hau det maitatzen;
hemendik banoa baina
bihotza det gelditzen.