Βάζω το κλειδί στην πόρτα
κι όλα γύρω μου κλειστά
ποιος το στοίχειωσε το σπίτι
και κανείς δε μ’ απαντά.
Μήτε δάκρυα μήτε γέλια
μήτε μάτια να θρηνούν
μοναχά στις κάμαρές του
νυχτερίδες τριγυρνούν.
Μόνο νυχτοπούλια κλαίνε
και μου λένε θλιβερά
εδώ πέθανε μια αγάπη
που προδόθηκε σκληρά.