Νιώθω αδύναμη ανάμεσα σε δαίμονες
και τους χαρίζω κάθε τόσο τη ψυχή μου
Ώρες ατέλειωτες ξοδεύω τώρα ακίνητη
σαν γερανός του λιμανιού κυλάει η ζωή μου
Μου φάνηκε πως μίλησες εσύ
μα ήταν απλά κάτι που ήθελα από χρόνια
Μου φάνηκε πως ήσουνα εσύ
μια Κυριακή που κράταγε αιώνια
Φλερτάρει ο χειμώνας μου την άνοιξη
που φεύγει, που φεύγει για άλλα μέρη
Χωρίς να θέλω φυλακίζομαι σε ό,τι αγαπώ
φωτοβολίδες που σκάσανε στο χέρι
Μου φάνηκε πως μίλησες εσύ
μα ήταν απλά κάτι που ήθελα από χρόνια
Μου φάνηκε πως ήσουνα εσύ
μια Κυριακή που κράταγε αιώνια