Όταν περνάει άδειος ο χρόνος
κυλάει αργά, κυλάει μόνος
Δεν ακουμπάει την ψυχή μου
Χτυπάει διπλά στο κορμί μου
Τα φώτα ανάβουν και σβήνουν οι πόνοι
Μια βόλτα η ζωή, μια βόλτα ακόμη
Παλίρροιες φέγουν, μι άμπωτη θα `ρθει
Τι κι αν φεύγεις κι εσύ, κάτι άλλο υπάρχει
Χίλιες φορές μακριά από σένα
Παρά μαζί χωρίς εμένα
Χίλιες στιγμές πως να ξεχάσω
πως να σωθώ, να ησυχάσω
Που θα μας πάει κανείς δεν ξέρει
Ζητάω πολλά, μα τι θα τα φέρει
Ο χρόνος ξοδεύει για τον εαυτό του
και λίγος εγώ στο σχέδιο του