Άρχισα να είμαι μακριά
να μην καταλαβαίνω τίποτα
Γνώρισα την τρέλα για καλά
τον εαυτό μου έδεσα μ’ αινίγματα
Και βρήκα το κουράγιο να σ’ ονειρευτώ
να γίνουμε μαζί βροχή από χρυσό
Άρχισα να πνιγώ το θυμό
σαν φύλο που το σκέπασε το χώμα
και λόγια τόσα λόγια που γίνονται ουρλιαχτό
θα παίζουν μες στα δάχτυλα μου ακόμα
Και βρήκα το κουράγιο να σ’ ονειρευτώ
να γίνουμε μαζί βροχή από χρυσό