NAKARAT:
beyaz toz oldu gençlere dost
kapıldı bir kez dur diyemiyor
zaman daraldı sonuç: you lost
geçen her gün bu bedenleri sarıyor
VERSE 1:
dost acı söyler o asıl düşman farkına varınca oldun pişman
bu yol bok yolu artık anlayın kafan on milyon görünüyor dıştan
ben kimsenin hısmı değilim ama bak kimse uyarmasa seni bana bu şart
global sorun oldu içimiz kanıyor liberal düşünce sanki yok oluyor
vurdum duymazlık hat safhada mı ne vede bağnazlık ona den den
sokak köşesinde kendini bitiriyor bir şırınga 'ok' kalkamaz yerden
ah bre dostum bize bir kulak ver sahte o dostun hep kayan gözler
boşuna mı sözler haplar kötüyse uğraştığın tek kötü hiphop olsun
NAKARAT:
beyaz toz oldu gençlere dost
kapıldı bir kez dur diyemiyor
zaman daraldı sonuç: you lost
geçen her gün bu bedenleri sarıyor
VERSE 2:
öyle ki: dünya boş bir sayfadır sen onu dolduracak bir kalem
sanma ki herkes tükenmez çalışarak ucunu açan kurşun kalem
silgisiz bir ressam misali herkes dört dörtlük hayat ister
ama bin türlü mani atlanamadı bir türlü, bari bedeni yakma abi
ne gelirse arkadaştan gelir bu iyi veya kötü de olabilir
ve durabilir zaman hiç umulmayan anda yeni açmış güller solabilir
herkes eşit gram akıla sahip ama kimin terazisi doğru tartıyor?
cüzi irade sizinkisi her yanlış külli iradeye bağlanıyor
ana baba hakkı ödenmez minnet borçlusun sen onlara ölene kadar
böyle mi ödüyorsun borcunu peki söylermisin böyle nereye kadar?
ayrım yapman şart dostum sen dostu seçerken ele bir elek gibi
bide bakarsın hiç anlamadan şap gibi kalırsın ortada kelek gibi