Σήμερα πρωί
Το δωμάτιό μου από αέρα
είναι κενό με κοιτώ,
μα δεν υπάρχω
Πέταλο η ζωή,
άλογες οι αποφάσεις,
Τώρα μια ενοχή
Θέλει την αλήθεια να μου πει
Πάνω από τις φωτιές θα περπατώ,
Μες στα σύννεφα θα κολυμπάω
Τους ωκεανούς θα καταπιώ γιατί
Έμαθα ο τρελός πώς σ’αγαπάω
Από τα μπαλκόνια θα πετώ
Στα βουνά θα πέφτω και θα σκάω
Κι άμα μείνω ακόμα ζωντανός θα πω
Φως μου είμαι εδώ και σ’αγαπάω
Στείρες μου ευχές
Σαν τις σφαίρες πέφτετε σ’αυτήν
που είναι καλή, όμορφη
και μ’αγαπάει
Πειρασμέ μου εχθρέ
Με κοντάρια χάλκινα σκληρά σε πολεμώ
Σε κερδίζω Θεέ μου δε πονώ