Πες μου αν έκλαψες ποτέ
σε σπίτι κρύο κι άδειο,
αν έκρυψες τον πόνο σου
μέσα σ’ ένα τετράδιο.
Για πες μου αν κοιμήθηκες
μέσα σ’ ένα βαγόνι,
μοναδική σου συντροφιά
ένα κερί που λιώνει.
Αν βγήκες ξημερώματα
ξυπόλητη στους δρόμους,
ποτέ σου ξένη αν ένιωσες,
πιο μόνη κι απ’ τους μόνους.
Αν μίλαγες μερόνυχτα
σε μια φωτογραφία,
αν έμοιαζε η ζωούλα σου
ατέλειωτη θητεία.