Κάποτε είχα ένα αστέρι
κρυμμένο στη δεξιά παλάμη
και μέτραγα τις νύχτες χωρίς βιασύνη
Κάποτε ξημέρωνα δίπλα στον ήλιο γυμνή
και μου φαινότανε πως όλος ο κόσμος τελείωνε
την ώρα που ξαπόσταινες απ’ το τραγούδι
Τώρα δε βλέπω παρά το παγωμένο χαμογέλιο σου
πίσω από το κρύσταλλο κι αναρωτιέμαι
υπήρχε ποτέ τ’ αστέρι στην παλάμη μου;