Nakarat:
Bana boş laf anlatma kalbin taşa dönmüş senin
Bak o sözler sahteymiş aşkın da yalanmış senin
İki günlük dünya; koş, onlar kölen olsun hadi
Bir gülün yok kaktüssün ruhum boyun eğmez sana
Verse 1:
Sözleriyle başladı güzel bir ilişki
Sonrasında değişti oldu bir çelişki
Tanıdıkça anlıyorsun hep aynı yalanlar
Boşa geçmiş bir zamandır hafızanda kalanlar
Çarkta koşan fareleriz basit bir döngüyüz
Hayallerle saçmalayan bitik bir öyküyüz
Aşkımlar cicimler sahtedir hep sıfatlar
Maskelerde gizlenir beton yüzlü suratlar
Aslında en başında demiştim kendime
Kaçınılmaz bir sondur aşk neyine ilişki
Belki dedim senin için bu onlardan değildir
Konu sevmek olunca kalp Pollyanna'ya meyilli
Optimist duygularla çektim hep kahrını
Bencilliğini takmadım hiç kandırdım yarını
Tutarsız sözlerin aşk bir savaş değildir
Yalanların rengi olmaz o senin pembeliğin
Nakarat:
Bana boş laf anlatma kalbin taşa dönmüş senin
Bak o sözler sahteymiş aşkın da yalanmış senin
İki günlük dünya; koş, onlar kölen olsun hadi
Bir gülün yok kaktüssün ruhum boyun eğmez sana
Verse 2:
Bilirsin insanoğlu aslında değişmez
Hatalarla öğrenir korkularla gelişmez
Ve sevmekten usansam desem de bu sondur
Aşk dediğin çıkmaz sokak bitmeyen bir yoldur
Bu yüzden hatalarım olduysa özeldir
Beni de ben yapan budur çünkü sevmek güzeldir
Hiç umrunda olmadı ki ne desem sallamayacaksın
Ben gitmeden farkımı hiçbir zaman anlamayacaksın
Gelinen nokta bu gönlümce yaşayacağım
Sende o taş kalbini ömrünce taşıyacaksın
Hiçbir kozun kalmayınca kafanda dank edince
Güvendiğin güzelliğin de bir gün yüzünü terk edince
Bakarsın aynalara kibrinle yaşarsın
Yalanı çok seven dilin işini orada başarsın
Bu bitmiş öykünün bendim hayalperesti
Sen bir ara durakmışsın hayatımın turisti
Nakarat:
Bana boş laf anlatma kalbin taşa dönmüş senin
Bak o sözler sahteymiş aşkın da yalanmış senin
İki günlük dünya; koş, onlar kölen olsun hadi
Bir gülün yok kaktüssün ruhum boyun eğmez sana