Αργά μες στον ύπνο περνούσες
κι η μέρα φευγάτο πουλί
στα χείλη μια λύπη κρατούσες
μια λύπη βαθιά
πιο βαθιά απ`τη σιωπή..
Στου ονείρου βαθιά το πηγάδι
μια κόκκινη πέφτει κλωστή
κοιτάς στου νερού το σκοτάδι
μια λύπη που ανάβει
μια λύπη μικρή.
Βαθιά μες σε χιόνι κοιμάσαι
κι αγάπες τριγύρω, σιωπή
βαθιά, πιο βαθιά, το θυμάσαι
ο κόσμος μια λύπη
μια λύπη μικρή.