Τόσα όνειρα τόσες ελπίδες
Όλα έσβησαν σε μια στιγμή
Μείναν όνειρα σ’ άγρυπνες νύχτες
Με μια υπόσχεση λησμονιάς φυλακή
Δε θα φύγεις όπως κι αν έχει
Ένα φτερούγισμα ζωής φωτεινό
Αυτή η όαση αγάπης στερεύει
Μα δεν έχω τίποτα άλλο να πω
Φεύγεις, φεύγεις
Σαν τον κλέφτη με το βλέμμα σκυφτό
Φεύγεις, φεύγεις
Θα υπάρχω μα δε θα ζω
Φεύγεις, φεύγεις
Μην κοιτάξεις πίσω αν το μπορείς
Φεύγεις, φεύγεις
Δε θα είμαι εγώ αυτός που θα δεις
Σαν τα βήματα πάνω στο χιόνι
Ό,τι ζήσαμε πια θα χαθεί
Μην το σκέφτεσαι και μην τον αρνείσαι
Φεύγει πρώτος αυτός που μπορεί
Μια σκιά από εκείνες τις νύχτες
Όπου πας θα σ’ ακολουθεί
Θα θυμίζει τους όρκους που πήρες
Και το αίμα μου που έγινε βροχή