Δεν αξίζω την αγάπη σου
το δάκρυ σου εγώ
της καρδιάς το μονοπάτι σου
κράτα το κρυφό
Τα φιλιά σου να φυλάς
μην πιστεύεις τίποτα μάτια μου ανύποπτα
το σπαθί σου να κρατάς
την ασπίδα σου μην πετάς
Είμαι ψεύτης, είμαι κλέφτης
κι ας σου κάνω τον καλό
είμαι αλήτης, λωποδύτης
είμαι κάθαρμα γνωστό
μη μου πείς το σ’ αγαπώ
Απ’ τον έρωτα πληγώθηκα
δεν θέλω πια ξανά
μες το κάστρο μου οχυρώθηκα
και ρίχνω στα τυφλά
Έτυχε να είσαι εσύ
σου `δειξα ότι έμαθα, σου `κανα ότι έπαθα
κι ότι ζήσαμε μαζί
θα `ναι η πρώτη σου η πληγή