Φτάνει να με λες σύντροφο – σύντροφο,
και τότε το φως θα μυρίζει
όπως μυρίζει το πρωινό το γάλα
στο φτωχόσπιτο της γειτονιάς.
Φτάνει να με λες σύντροφο – σύντροφο,
και τότε θα κρατάμε την πληγή μας
τρυφερά στα δυο μας δάχτυλα
και θα χαμογελάμε.
Και θα χαμογελάμε σαν να κρατάμε
ένα κόκκινο τριαντάφυλλο
στο πρώτο ραντεβού μας
με τη λευτεριά – λευτεριά.