Αν όπου ζεις τα χρώματα μαύρα τα δεις,
αν καίγεσαι κι απελπιστείς
ανάτρεψε τόσα ποτέ, κερνάω καφέ.
Αν οδηγείς και πιάσεις τραγούδι ψυχής
με στίχους αν συγκινηθείς
τα όχι σου κάνε τα ναι, κερνάω καφέ.
Θυμήσου αν φίλοι και άλλοι σε πίκραναν,
οι εγωισμοί σου αν μίκρυναν
κι αν η σιωπή μια τρέλα.
Αν προορισμούς σου δεν έφτασες
αν σου λείπω κάπως κι έσπασες
καφέ κερνάω, έλα.
Αν το πρωί φορτίο η μέρα βαρύ
και αν πέφτει στην πόλη βροχή
προγράμματα ακύρωσε και κερνάω καφέ.
Αν μ’ αγαπάς στη μνήμη σου αν με κρατάς
αν τέσσερις τοίχους κοιτάς
εγώ σε ένα έργο μ’ εφέ, κερνάω καφέ.
Θυμήσου αν φίλοι και άλλοι σε πίκραναν,
οι εγωισμοί σου αν μίκρυναν
κι αν η σιωπή μια τρέλα.
Αν προορισμούς σου δεν έφτασες
αν σου λείπω κάπως κι έσπασες
καφέ κερνάω, έλα.