Τώρα που φεύγεις έχει να παίρνεις
κάτι δικά σου δώρα από παλιά
όπως τα πήρα έτσι τα είχα
δεν έχουν ούτε μια γρατσουνιά
Παρ’ τα να μη σ’ τα χρωστάω, τα ενθύμια
σ’ το ‘χα πει η μοιρασιά μας θα ‘ναι τίμια
δωσ’ μου πίσω την καρδιά μου
τα χαμένα όνειρά μου
κράτα εσύ φωτογραφίες κι αντικείμενα
παρ’ τα να μη σ’ τα χρωστάω, τα ενθύμια
Στις αναμνήσεις, στις συγκινήσεις
είμαι να ξέρεις άνευ λογαριασμού
μα τα ενθύμια να τα κρατήσεις
για να τα δώσεις τώρα κάπου αλλού
Παρ’ τα να μη σ’ τα χρωστάω, τα ενθύμια
σ’ το ‘χα πει η μοιρασιά μας θα ‘ναι τίμια
δωσ’ μου πίσω την καρδιά μου
τα χαμένα όνειρά μου
κράτα εσύ φωτογραφίες κι αντικείμενα
παρ’ τα να μη σ’ τα χρωστάω, τα ενθύμια