Σε τίποτα δε φταίξαμε,
καρδιά μου ματωμένη,
στην ανθρωπιά πιστέψαμε
και βγήκαμε χαμένοι.
Ζωή, μας κακομίλησες,
χαρά, κι εσύ μας διώχνεις,
αγάπη, μας σκαμπίλησες
και στον γκρεμό μας σπρώχνεις.
Μην ψάχνεις για την άκρια,
είν’ ο καημός μεγάλος,
με τα δικά σου δάκρυα
να χαίρεται ένας άλλος.
Ζωή, μας κακομίλησες,
χαρά, κι εσύ μας διώχνεις,
αγάπη, μας σκαμπίλησες
και στον γκρεμό μας σπρώχνεις.