Απόψε που `χω συννεφιά
και ένα βάρος στη καρδιά,
εσένανε ζητάω.
Να `ρθείς κοντά μου συντροφιά
και να μη ξαναφύγεις πιά,
γιατί βαθειά πονάω.
( Ρεφραίν )
Σιγά θ’ ανέβεις τα σκαλιά,
θα βρεις στη πόρτα τα κλειδιά,
έμπα να φέρεις στη καρδιά τη ξαστεριά.
Θα βρεις αγάπη και στοργή
κι αν με φαρμάκωσες πολύ,
η πονεμένη μου ψυχή σε καρτερεί.
Απόψε μέσ’ στη χειμωνιά,
μεσ’ στη πικρή μου ερημιά,
ο νούς μου πάει σε `σένα.
Ν’ ανάψεις έλα σου ζητώ
το τζάκι το μισοσβηστό
που κρυφοκαίει με `μένα.
( Ρεφραίν )
Σιγά θ’ ανέβεις τα σκαλιά...