Ήσουν του ανέμου το φιλί
που μου ’παιρνε τη θλίψη
Κι εγώ μικρός χαρταετός
που χάρηκε τα ύψη
Που πόθησε τον ουρανό
κι ήταν του ονείρου θύμα
Ήσουν του ανέμου η ριπή
που μου’κοψε το νήμα
Αύρα μου θαλασσινή
ποιο μου στέρησες φιλί;
Αύρα μου θαλασσινή
μοίρα μου παντοτινή
Ήμουν αδιάβαστος χρησμός
μέσα σ’ένα μπουκάλι
κι εσύ, νεράιδα, μ’έριξες
σ’έρημο ακρογιάλι
Ήσουν του πέλαγου δροσιά
της δύσης ηλιαχτίδα
Κι εγώ βαρκούλα, που γλιστρά
στου χρόνου τη ρυτίδα
Αύρα μου θαλασσινή
ποιο μου στέρησες φιλί;
Αύρα μου θαλασσινή
μοίρα μου παντοτινή