Μας κοιτούσε μ’ ένα μάτι
ο Μπενίτο από καιρό,
χάθηκε στο νου του κάτι
φοβερό και τρομερό.
Και μια νύχτα ήρθε να πάρει
την Ελλάδα στα κλεφτά,
αλλά του `παν οι φαντάροι,
δεν περνούν σ’ εμάς αυτά.
Ήθελε να γίνει αφέντης,
να τον τρέμει η Ελλάς,
μα τον πρόφτασε ο λεβέντης
ο φουστανελάς.