Φεύγεις λοιπόν δεν είν’ αστείο
αύριο το βράδυ θα μου πεις αντίο
θα μου σφίξεις δειλά το χέρι
θα μου φύγεις ταίρι μου γλυκό
Είναι φριχτό να σ’ αποχωριστώ
τι πράμα τρομερό μακριά σου δεν μπορώ
και υποφέρω χωρίς να ξέρω
πόσο θα μου λείψεις καιρό
Μην αργήσεις
να ‘ρθεις πίσω μην αργήσεις
κάθε ώρα θα ‘ναι χρόνος
συντροφιά μου θα ’ναι ο πόνος
Μην αργήσεις
να ‘ρθεις πίσω μην αργήσεις
όσο θα ‘σαι μακριά μου
θα ‘ναι άδεια η καρδιά μου
μην αργήσεις, μην αργήσεις