Με ξεγελάσαν δυo μάτια ένα δείλι
κι είχαν γαλάζιο χρώμα τ’ ουρανού.
μου ’πανε ψέματα δυο φλογισμένα χείλη
και την καρδιά μου πήραν και το νου.
Τώρα ζητάω λησμονιά σε ξένα μάτια
λίγη αγάπη να μου δώσουν λαχταρώ
μα της αγάπης μου της πρώτης τα παλάτια
πάντα πως βρίσκομαι θαρρώ.
Δεν σε ξεχνώ
εσένα πάντα νοσταλγώ και περιμένω
δεν σε ξεχνώ
κι ας ήταν όνειρο η αγάπη μας σβησμένο.
Δεν σε ξεχνώ
και δε με νοιάζει τι θα γίνω
δάκρυα χύνω και θρηνώ
γιατί ποτέ δεν σε ξεχνώ.