Άιντε, μια φορά ακόμα
να σου τάζω τόσα λόγια,
να σου φτιάχνω στο τσουκάλι
και ζεστό φαΐ, καμάρι.
Να που δε φέρνει ο χρόνος όσα φέρνει ο πόνος,
και γέρνει στο κρεβάτι τ’ άδειο σου κουφάρι,
μόνος σου αγναντεύεις, του Θεού σου τρέμεις,
το δίκιο σου γυρεύεις μα πού να το εύρεις, ωωω.
Άιντε, μια φορά ακόμα
τρέξε στ’ αδειανά αλώνια,
δες τον έρωτα εχθρό σου,
πέσε δίπλα του, ξαπλώσου.
Να που δε φέρνει ο χρόνος όσα φέρνει ο πόνος,
να μείνουμε μονάχοι, μακριά απ’ τη μάχη,
ο ήλιος ανατέλει, ο Χάρος γυροφέρνει,
τέλειωσε η κλεψύδρα, τη χαρά την πήρα.