Δεν κλαίω, δεν κλαίγομαι άλλο.
Τη γκρίνια στη μπάντα θα βάλω,
γιατί είναι συνήθεια κακία
και δε μ’ οδηγεί πουθενά.
Αυτή τη γλυκιά τη μιζέρια,
ξερίζωσα εγώ με τα χέρια
και τον εαυτό μου αγαπώ,
δε θα τον ξαναλυπηθώ
Δε θέλω πια μοιρολατρία,
σιχάθηκα την απραξία
και μέσα στη δράση θα μπω
και τη δύναμη μου θα βρω.
Τα δάκρυα στο παρελθόν μου.
Εγώ είμαι παρών στο παρόν μου
και ζω τη δική μου ζωή,
αρχίζω αυτή τη στιγμή!!!