Στη Σύρα που μεγάλωσα
στο Γαλησσά που μάλωσα,
τ' Απρίλη ένα απόγιομα
για το δικό σου τ’ όνομα.
Φόρα τ’ άσπρο το μαντήλι κι έλα πάλι
στην παλιά μας τη μικρή μας τη φωλιά.
Στο παλιό μας το μικρό το ακρογιάλι
να μου γιάνεις την καρδιά,
φραγκοσυριανή γλυκιά.
Στη Ντελαγκράτσια ραντεβού
δεν ήρθες κι έχασα το νου,
δεν ήρθες και θολώσανε
τα μάτια μου βουρκώσανε.
Φόρα τ’ άσπρο το μαντήλι κι έλα πάλι
στην παλιά μας τη μικρή μας τη φωλιά.
Στο παλιό μας το μικρό το ακρογιάλι
να μου γιάνεις την καρδιά,
φραγκοσυριανή γλυκιά.