Οι στιγμές που ζήσαμε
πώς να ξεχαστούν,
όρκοι, αγκαλιές και χάδια
να λησμονηθούν.
Έφυγες και τώρα μόνος
πίνω και μεθώ
με κρασί τον πόνο βρέχω
για να λυτρωθώ.
Ήσουνα το όνειρο μου
μες στη σκοτεινιά
η πυγολαμπίδα μου
μες στη χειμωνιά.
Έφυγες και τώρα μόνος
πίνω και μεθώ
με κρασί τον πόνο βρέχω
για να λυτρωθώ.